24 Mar Αγαπημένα πράγματα της Κάββαλου
Από τον ΑΡΗ ΔΗΜΟΚΙΔΗ
Η συγγραφέας μιλά για τα πολιτιστικά αγαθά που αγαπά: Απ’ τους Νιρβάνα και τον Edvard Munch μέχρι τον Καρυωτάκη και το Californication
Αγαπημένα πράγματα της Κάββαλου
“Με λένε Στέργια από το Στεργιωτή” μου λέει η πεζογράφος, συγγραφέας παιδικών βιβλίων και μεταφράστρια. [ Με τη συλλογή διηγημάτων της “Αλτσχάιμερ trance” ήταν υποψήφια στην κατηγορία ‘Πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα’ του λογοτεχνικού περιοδικού Διαβάζω 2011. Συμμετείχε στο 1ο Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών του Ε.ΚΕ.ΒΙ.Το 2012 έλαβε υποτροφία ενθάρρυνσης από το CNL (Εθνικό Κέντρο Βιβλίου της Γαλλίας) για το επόμενο βιβλίο της με τίτλο “Αντίστροφα-Love will tear us apart”. Με την ποιητική συλλογή της “Πλαστική άνοιξη” ήταν υποψήφια για το Βραβείο Γιάννη Βαρβέρη 2014.] Σε όλο το δημοτικό έκοβα χαρτάκια τα οποία και μουτζούρωνα.] “Τώρα γράφω ποίηση, παιδικά και διηγήματα. Εξακολουθώ να κόβω χαρτάκια έτσι για την εκτόνωση αλλά έμαθα να αποθηκεύω τις μουτζούρες μου στον υπολογιστή.” Της ζήτησα να μοιραστεί μαζί μου τα αγαπημένα της πολιτιστικά αγαθά, για να καταφέρω να την ψυχολογήσω καλύτερα…
Αγαπημένα πράγματα της Κάββαλου
Αγαπημένο φιλμ;
Γιατί σημασία δεν έχει η ορθότητα ή το παράδοξο των λόγων αλλά η εφευρετικότητα και η προτωτυπία ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να βάζεις το χέρι σου στη φορμόλη εκθέτοντάς το για το μεροκάματο. Ένα ποστ-επαναστατικό παραλλήρημα των αρχών του 1970 με πρωταγωνιστή το κλειστό σύμπαν του Αλεξάντρ, της Μαρί και της Βερονικά, ενός ιδιότυπου ερωτικού τριγώνου που ταλαντεύεται μεταξύ μικροαστισμού και χίπικης αισθητικής. Μεταξύ σεξουαλικής απελευθέρωσης και μοναδικής αγάπης. Ο πρωταγωνιστής Ζαν Πιερ Λεό και ο τελευταίος γυναικείος μονόλογος του έργου, αρκούν για να μη σε αποθαρρύνουν οι 3,5 ώρες της κινηματογραφικής του διάρκειας.
Αγαπημένο βιβλίο;
Η αγριόχηνα, του Πολ Γκάλικο Γιατί από τότε που το διάβασα, θέλω κι εγώ να μένω σε φάρο. Όχι απαραίτητα στο Έσσεξ. Γιατί θέλω κι εγώ να φροντίζω άγρια, πληγωμένα ζώα. Γιατί θέλω κι εγώ παρέα όπως ο μοναχικός ζωγράφος και φαροφύλακας. Και στην τελική γιατί δεν είναι και λίγο να μαθαίνεις στα δέκα σου από το συνομήλικό σου κοριτσάκι της ιστορίας ότι τελικά δεν υπάρχει ασχήμια.
Αγαπημένη συναυλία;
Manu Chao,Φρεαττύδα 2002
Η απόλυτη σωματοποίηση της μουσικής. Ξεκίνησα μόνη μου από το Μαρούσι. Φορούσα κόκκινα all star, παντελόνι καμπάνα, κολορέ μπλουζάκι και μαντήλι στο κεφάλι. Πήρα μπίρα, στάθηκα στην πρώτη σειρά και τρελάθηκα. Χόρευα τόσο που λιποθύμησα. Δεν έτρωγα εκείνες τις μέρες. Πέφτοντας έχασα την αγαπημένη μου τσάντα με τα καθρεφτάκια από τα ινδικά. Κάποια στιγμή με σήκωσε στα χέρια ένα παιδί και με έβγαλε από τον κόσμο. Γυρίσαμε μαζί. Ευτυχώς έμενε στην Κηφισιά.
Αγαπημένη συναυλία;
Είναι πολύ δύσκολο να με συγκινήσει ό,τι δεν έχει λέξεις. Ανακάλυψα όμως με ενδιαφέρον τα αστικά γυμνά του αμερικανού φωτογράφου Σπένσερ Τιούνικ. Και ειδικά τη σειρά του “America zone”. Όχι για την απενοχοποίηση του ανθρώπινου σώματος. Για την απενοχοποίηση του βιομηχανικού μας περιβάλλοντος.
Αγαπημένο ποίημα;
Είμαστε κάτι…/του Κώστα Καρυωτάκη Το συγκεκριμένο απόσπασμα θα μπορούσα να το δείχνω αντί ταυτότητας: Είμαστε κάτι διάχυτες αισθήσεις, χωρίς ελπίδα να συγκεντρωθούμε. Στα νεύρα μας μπερδεύεται όλη η φύσις.
Αγαπημένος δίσκος;
Nirvana, Unplugged in New York
Δώρο για το Πάσχα από τον μπαμπά μου. Κλειδωμένα δωμάτια, το cd σε ανελέητο repeat και η ανακάλυψη της grunge side of the life που ήταν από τις πιο μεγαλειώδεις μιας εφηβείας που ποτέ δεν τελειώνει.
Αγαπημένο τηλεοπτικό πρόγραμμα;
Californication
Γιατί ο πρωταγωνιστής, Χανκ Μούντι, είναι και συγγραφέας και fucked up. Και είναι πάντα ανακουφιστικό να επιβεβαιώνεις τον κανόνα. Οκ, και για το στυλ, τη μουσική και την ίδια την Καλιφόρνια.
Αγαπημένο έργο τέχνης;
MADONNA, Edvard Munch
Πίνακας-masterpiece που κατάφερε να χωρέσει μέσα του όλη τη ζωή. Σεξουαλικότητα, αναπαραγωγή, θάνατος. Τόσο απλό, τόσο νομοτελειακό, τόσο όμορφο που καταλήγει σχεδόν μεταφυσικό.
Συνεντεύξεις
«Μπορώ να είμαι όπως θέλω» Ο υπέροχος Αναστάσης πρωταγωνιστεί στο νέο βιβλίο της Στέργιας Κάββαλου
Κι αν ένα αγόρι δεν βλέπει τη γοητεία των τρακτέρ; Κι αν ένα αγόρι δεν ξέρει γιατί, μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει, φοράει μπλε ή πράσινο και κανένα άλλο χρώμα; Κι αν ένα αγόρι δεν καταλαβαίνει γιατί δεν «κάνει» να παίζει με τα κατσαρολικά της αδελφής......
24 ΩΡΕΣ ΜΑΜΑ
...