Στέργια Κάββαλου

Ο τρόπος γραφής της είναι άμεσα ή έμμεσα ανατρεπτικός. Γράφει κοφτά, στακάτα, μικροπερίοδα, χτυπά την τελεία σαν μαχαίρι, κόβει την πρόταση από ένταση, από οργή. Το ύφος της αποπνέει επαναστατικότητα, ειρωνεία, καθώς πλάγιες ματιές ραπίζουν την καθημερινότητα, κλονίζουν πάγιες αντιλήψεις, διασαλεύουν το ορατό με μαστιγώσεις από το αλλόκοτο και το αντικομφορμιστικό. Οι λέξεις αναβαφτίζονται καθώς εκτοξεύονται προς τον τοίχο της πραγματικότητας, άλλοτε μέσα στην αφήγηση κι άλλοτε στην αυτόνομη κάθοδό τους στο λογοτεχνικό μετερίζι.

Γιώργος Περαντωνάκης

Η Κάββαλου έχει έναν ρεαλισμό στην γραφή που σου σπάει τα κόκκαλα ένα-ένα και μια τρυφερότητα που τα ξανακολλάει όλα από την αρχή. Όλη η ανθρωπιά της ηρωίδας, η ευθραυστότητα, η απτή, γήινη πλευρά της υπάρχουν χάρη σ’ αυτή την αξεπέραστη τρυφερότητα, τον καταλύτη των πάντων και την βάση για κάθε μία επόμενη μέρα που θα ξημερώσει.

Κρις Λιβανίου

Οι ιστορίες της Στέργιας είναι άχρονες στιγμές ζωής, άρα κατά κάποιον τρόπο αιώνιες, που μέσα τους συναντιούνται όσοι προσπαθούν να αγαπήσουν και να αγαπηθούν.

www.exostis.gr

“Η Ντουλάπα” της Στέργιας Κάββαλου είναι ένα βιβλίο που έλειπε από την ελληνική βιβλιογραφία. Μια ιστορία τρυφερή, χωρίς «θόρυβο», αλλά με γλυκύτητα και ηρεμία, που «σπάει» τα στερεότυπα για το τι «πρέπει» να αρέσει σε ένα αγόρι, με τι θα «έπρεπε» να παίζει και τι θα «έπρεπε» να φοράει.

Αλέξανδρος Στεργιόπουλος

Η Στέργια Κάββαλου στην τρίτη ποιητική συλλογή ρίχνει το βλέμμα της χαμηλά για να δει τι μας ενώνει και τι μας χωρίζει από τα ζώα, από το ζώο μέσα μας. Στα 20 στιγμιότυπα που μας δίνει, με έναν ψίθυρο μας ταξιδεύει και μας γνωρίζει με αυτά που αφήσαμε και αυτά που θα αφήσουμε. Η Κάββαλου δεν φοβάται να αναμετρηθεί με το ζώο μέσα της. Δεν φοβάται την απώλεια, την απειλή, τη διαχείριση της αγάπης. Ο αδύναμος άνθρωπος συναντά τα αθώα ζώα και συνεχίζει ταπεινός και αποφασισμένος.

Αλέξανδρος Στεργιόπουλος

Η περσόνα της Στ. Κ κάθεται ανάμεσα στην απειλή του θανάτου και τον θάνατο. Η μοναξιά που σαν τσεκούρι γυρίζει σύμφωνα με τη Γώγου, όμως εδώ περιφέρεται ακίνδυνη και δυνατή για να σώσει ό,τι σώζεται και να υπερασπιστεί τον λόγο και την ύπαρξη που πνίγεται σε αναπότρεπτα αδιέξοδα.

Αλέξανδρος Στεργιόπουλος

Η Κάββαλου έμπειρη διηγηματογράφος ξέρει να συγκλονίζει τον αναγνώστη. Κάθε της ιστορία αναδεικνύει το κρυμμένο σημείο της βίας. Η παθολογική αγάπη μάνας-γιου, ο πατέρας που ζητά το άριστα από την κόρη του, το ξάφνιασμα από το ξέσπασμα του φυσικού φαινομένου, η ανάμνηση του θανάτου, η τυραννία των προτύπων, η εισβολή που ανατρέπει την κανονικότητα, οι τοξικές αρχές καταδικασμένων αρσενικών…

Αλέξανδρος Στεργιόπουλος